بررسی ساختاری عاشقانه‌های شاهنامه

برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده پایان نامه درج نمی شود

(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)

تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

چکیده

شاعر بزرگ حماسه سرای ایرانی، حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی، اهل توس بود که در قرن چهارم و اوایل قرن پنجم می‌زیست، بدین ترتیب حکیم توس به سال 370 یا 371 هـ ق سرودن شاه نامه را آغاز کرد.

اما یکی از جذاب‌ترین قسمت‌های شاه نامه، بدون شک عاشقانه‌های آن است که در لابه لای داستان‌های حماسی، پهلوانی و اساطیری به خوبی می‌درخشند. چون از شاه نامه به عنوان یک اثرحماسی یاد می‌کنند، همه چیز در آن تحت‌الشّعاع حماسه قرار می‌گیرد، عاشقانه‌های آن کمتر مورد توجه قرار گرفته است اما با اندکی تأمل در ساختار عاشقانه‌های شاه نامه به این نکته پی می‌بریم که عشق‌های راستین در این اثر غالباً به وصال انجامیده است.

عشق در شاه نامه مانند آب روان و روشن است که جریان آن، نه در جهت تسلیم و انفعال یا هوس و غریزه است بلکه در جهت تلطیف روح پهلوانی و انسانی است. رودابه، تهمینه و منیژه دل بسته نمی‌شوند مگر به سبب آن که نیروی مردانگی و جاودانگی در پهلوانان می‌بینند، زنان در نبرد میان نیکی و بدی و پیروز شدن، دوشادوش مردان خود پیش می‌روند. هم دلدار هستند و هم هماورد.

عشق در شاه نامه مبیّن روشنی و راستی در مقابل سیاهی و فریب است، عشق در پیروزی قهرمانان نقش بسزایی دارد زیرا آنان پرورده‌ی عشق‌اند و هیچ قهرمانی بی‌نیاز از عشق زنی پاک دامن و زیبا رو نیست.

در شاه نامه با عشق به طور طبیعی و روشن آن، یعنی مشارکت جسم و جان، روبه رویی زن و مرد مواجه می‌شویم که در آن غریزه‌ی ذاتی انسان با تمدن آراسته و ظرافت خاص خودش می‌گیرد.

کردارها و گفتارهای قهرمانان غنایی نیز جذاب و قابل توجه است ، هیچ گاه از دایره نزاکت خارج نشده است و سرشار از لطافت و احساس می باشد.

کلید واژه: فردوسی، شاه نامه، عاشقانه‌ها، ساختار، کردارها، گفتارها.

مقدمه

عشق در فرهنگ‌های مختلف این گونه بیان شده است: علاقه به شخص یا شیء وقتی که به اوج شدت برسد به طوری که وجود انسان را مسخر کند عشق نامیده می‌شود.

عشق در متون اسلامی هم مورد توجه قرار گرفته، اگر چه در قرآن و نهج البلاغه از واژه‌ی عشق به صراحت سخن به میان نیامده، اما از معادل‌های معنایی آن نظیر «ودّ‌« و «حبّ» استفاده شده است.

برای دانلود پایان نامه اینجا کلیک کنید

لینک بالا اشتباه است

برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید

       

:: بازدید از این مطلب : 165